Gerici Sosyalistler, Burjuva Sosyalistleri ve Demokratik Sosyalistler!

Friedrich Engels

Soru 24: Komünistler sosyalistlerden hangi bakımdan farklıdırlar?

Yanıt: Sosyalist denilenler üç gruba ayrılırlar. Birinci grup, büyük sanayi, dünya ticareti ve bunların ikisinin var ettiği burjuva toplumu tarafından yıkılmış, ya da hâlâ gün be gün yıkılmakta olan feodal ve ataerkil toplum yanlılarından oluşur. Bugünkü toplumunun hastalıklarından, bu grup, feodal ve ataerkil toplumun yeniden kurulması gerektiği, çünkü onun bu hastalıklardan uzak olduğu sonucunu çıkartıyor. Bu grubun bütün önerileri, doğrudan ya da dolambaçlı olarak, bu hedefe yöneliktir. Proletaryanın sefaleti karşısındaki bütün yakınlık gösterilerine ve yakınmalara karşın, komünistler, bu gerici sosyalistler grubuna şiddetle karşı koyacaklardır, çünkü:

1. Bu grup tamamen olanaksız bir şey için uğraşıyor;

2. Bu grup, mutlakiyetçi ya da feodal hükümdarlardan, bürokratlardan, askerlerden ve rahiplerden oluşan maiyetleriyle
birlikte aristokrasinin, lonca ustalarının ve manüfaktürcülerin egemenliğini; bugünkü toplumun kusurlarından gerçekten de uzak olan, ama peşinden en azından bir o kadar başka kötülük getiren ve ezilen sınıflara bir komünist örgütlenme yoluyla kurtuluşları için umut dahi vermeyen bir toplumu kurmaya çalışıyor;

3. Proletarya ne zaman devrimci ve komünist olsa, bu grup, proleterlere karşı burjuvaziyle derhal bağlaşıklık kurarak gerçek niyetlerini her zaman açığa vuruyor. ikinci grup, bugünkü toplumun ayrılmaz kötülüklerinin onları kendi varlıkları konusunda telaşa düşürdüğü mevcut toplum yandaşlarından oluşur. Bunlar, bu yüzden, mevcut toplumu korumaya, ama ona bağlı olan kötülükleri kaldırmaya çabalarlar. Bu amacı göz önüne alarak, bunlardan bazıları salt hayırsever önlemler; ötekiler ise, toplumu
yeniden örgütleme bahanesi altında, mevcut toplumun temellerini, ve dolayısıyla mevcut toplumun kendisini koruyacak tantanalı reform sistemleri önerirler. Komünistler bu burjuva sosyalistlerine karşı da durmadan savaşmak durumunda olacaklardır, çünkü bunlar komünistlerin düşmanları için çalışıyorlar ve komünistlerin yıkmak amacında oldukları toplumu savunuyorlar.

Nihayet, üçüncü grup, Soruda sıralanan önlemlerden bir kısmını komünistlerle aynı şekilde, ama komünizme geçişin bir aracı olarak değil de, mevcut toplumun sefaletini kaldırmaya ve kötülüklerini yok etmeye yeterli önlemler olarak arzulayan demokratik sosyalistlerden oluşur. Bu demokratik sosyalistler, ya kendi sınıflarının kurtuluş koşulları konusunda henüz yeterince aydınlanmamış proleterlerdir, ya da demokrasi kazanılana ve bunu izleyen sosyalist önlemler gerçekleşene dek proletarya ile birçok bakımdan aynı çıkarlara sahip olan bir sınıfın, küçük-burjuvazinin üyeleridirler. Eylem anlarında komünistler, bu nedenle, bu demokratik sosyalistlerle bir anlaşmaya varmak ve, bu demokratik sosyalistler egemen burjuvazinin hizmetine girmedikleri ve komünistlere saldırmadıkları sürece, bunlarla genel olarak şimdilik olabildiğince ortak bir politika izlemek durumundadırlar. Açıktır ki, bu ortak eylem, onlarla olan ayrılıkların tartışılmasını dıştalamaz.


Başlık Dayanışma Gazetesi tarafından koyulmuştur. Engels’ten yaptığımız bu aktarma Komünizmin İlkeleri’nden alınmıştır.

(K. Marx-F. Engels, Seçme Yapıtlar Cilt: 1 içinde, Sol Yayınları, Birinci Baskı: Aralık 1976, sf. 114–115)

Komünizmin İlkeleri, “Komünist İman Yemini Taslağının ikinci aşamasıdır. Komünizmin İlkeleri, Komünist Manifesto’nun ilk biçimine temel oluşturmuş, buradaki önermelerden bazıları Manifesto’da kullanılmıştır. El yazmasının burasında bir boşluk bulunmakta ve “Bu devrim nasıl bir yol izleyecektir?” şeklindeki soru 18’in yanıtlarına gönderme yapılmaktadır. Engels’in soru 24 ve 18’e yanıtları, komünistler ve sosyalistler arasındaki ayrım, bugünlere de uzanır bir şekilde, kısaca, devrimin yolu
üzerine, reformist ve devrimci öncüllere dayandırılmaktadır.